WZW – niebezpieczeństwo dla Twojej wątroby

JEST NAJWIĘKSZYM GRUCZOŁEM NASZEGO ORGANIZMU I JEDNYM Z NAJWAŻNIEJSZYCH ORGANÓW UKŁADU POKARMOWEGO. DZIĘKI NIEJ NASZA KREW JEST WOLNA OD TOKSYN I SZKODLIWYCH PRODUKTÓW PRZEMIANY MATERII. WARTO O NIĄ DBAĆ, ZWŁASZCZA ŻE WZW TO REALNE ZAGROŻENIE I  BĘDĄC GO NIEŚWIADOMYM MOŻNA ZASZKODZIĆ SWOJEMU ZDROWIU.

Wirusowe zapalenie wątroby wywoływane jest w procesie zakażenia jednym z rodzajów wirusów: A, B, C, D lub E. W Polsce największą ilość zakażeń odnotowuje się wirusami typu A,  B i C. Zakażenia wirusami typu D są rzadkie, zaś typu E najczęściej występują u osób podróżujących w egzotyczne zakątki świata, w których zakażenie tym wirusem jest bardziej powszechne.

WIRUS typu A (HAV)

•  przenoszony droga pokarmową, bardzo rzadko do zakażenia dochodzi przez krew,
•  przebiega łagodnie, często bezobjawowo,
•  objawem mogą być uporczywe swędzenie skóry, wymioty, bóle brzucha oraz dolegliwości typowo grypowe,
•  nie powoduje przewlekłego uszkodzenia wątroby.

WIRUS typu B (HBV)

•  drogą przenoszenia jest układ krwionośny,
•  do zakażenia może dojść podczas kontaktu z krwią np. podczas niezabezpieczonych kontaktów seksualnych, podczas porodu,
•  objawem mogą być biegunka, wymioty, poczucie osłabienia i spadku formy, rozbicie psychiczne,
•  może prowadzić do marskości wątroby oraz nowotworu wątrobowokomórkowego.

WIRUS typu C (HCV)

•  do zakażenia dochodzi poprzez kontakt z krwią, drogą płciową oraz przez łożysko lub podczas porodu,
•  choroba może przebiegać w różnych stadiach (ostre lub przewlekłe zakażenie), farmakoterapia dobierana jest na podstawie diagnostyki stanu zdrowia pacjenta,
•  główne objawy to: osłabienie, bóle mięśni i stawów, swędzenie skóry, nadmierne wysuszenie śluzówek oraz obniżenie nastroju. Najczęściej występującym objawem ze strony wątroby jest jej nieznaczne powiększenie,
•  może prowadzić do marskości wątroby oraz nowotworu wątrobowokomórkowego,
•  u niektórych pacjentów zakażenie przebiega bezobjawowo, zaś pierwszymi objawami są te, mające związek z marskością wątroby (powiększenie obwodu brzucha, świąd skóry, zmęczenie, brak apetytu lub stany pod żółtaczkowe). W ciężkich przypadkach może się również pojawić żółtaczka (może występować stale lub okresowo) i skłonność do nadmiernych krwawień,
•  inne powikłanie, występujące po zakażeniu to choroby autoimmunologiczne, takie jak: kłębuszkowe zapalenie nerek, zapalenie tarczycy, układowe zapalenie naczyń, niedokrwistość, liszaj płaski, porfiria skórna, zapalenie ślinianek i nowotworów tkanki chłonnej.

WIRUS typu D (HDV)

•  wirus ten nie jest zdolny do samodzielnego namnażania, dochodzi do niego tylko w obecności wirusa typu B (HBV). Stąd istnieją dwa mechanizmy zakażenia:
→  jednoczesne zakażenie wirusem typu B i D (przebieg choroby jest taki sam, jak w ostrym zapaleniu wątroby typu B);
→  zakażenie wirusem D osoby zakażonej już wcześniej wirusem B (prowadzi do zaostrzenia przebiegu choroby, w wyniku czego może dojść do ostrej niewydolności wątroby i zgonu),
•  zakażenia wirusem typu D zdarzają się we wszystkich regionach geograficznych, jednak do najczęstszych należą na terenie basenu Morza Śródziemnego, południowych Włoszech, Egiptu, Kenii, Senegalu, Rumunii, Mongolii, Tajwanu, Chin, Wenezueli i Kolumbii,
•  objawem mogą być biegunka, wymioty, poczucie osłabienia i spadku formy, rozbicie psychiczne,
•  może prowadzić do marskości wątroby oraz nowotworu wątrobowokomórkowego.

WIRUS typu E (HEV)

•  zakażenie zazwyczaj przebiega bezobjawowo,
•  szczególnie groźne jest dla kobiet w III trymestrze ciąży, powoduje śmiertelność na poziomie 10-25%,
•  do zakażenia dochodzi poprzez skażoną wodę pitną i niskie standardy higieniczne oraz spożywanie surowej lub niedogotowanej wieprzowiny, dziczyzny lub owoców morza,
•  powikłania zakażenia wirusem typu B to m.in.: zapalenie stawów, niedokrwistość, zapalenie kłębuszków nerkowych, zapalenie trzustki, dysfunkcje układu nerwowego. U osób z inną chorobą wątroby zakażenie HEV może doprowadzić do szybkiego pogarszania się czynności tego narządu.

WZW OBJAWY I DIAGNOSTYKA

Do najbardziej charakterystycznych objawów wirusowego zapalenia wątroby należą:
• znaczne osłabienie organizmu i utrzymujące się uczucie zmęczenia,
•  ból i powiększenie obwodu brzucha,
•  brak apetytu i zmniejszenie masy ciała,
•  żółty kolor skóry.
Objawy te powinny być wskazaniem do jak najszybszego wykonania podstawowych badań diagnostycznych w kierunku obecności:
•  antygenu Hbs  (wskaźnikiem wirusowego zapalenia wątroby HBV),
•  przeciwciał HCV (wskaźnik wirusowego zapalenia wątroby typu C).
Badania te warto je połączyć z próbami wątrobowymi oraz oznaczeniem poziomu albumin, enzymów komórek mięśni i wątroby oraz badaniem aktywności układu krzepnięcia.

PROFILAKTYKA

Podstawą profilaktyki zakażenia wirusowym zakażeniem wątroby jest:
•  rygorystyczne przestrzeganie zasad higieny osobistej oraz higieny przy przygotowywaniu i spożywaniu posiłków, picie wody ze sprawdzonego źródła,
•  unikanie kontaktu z nieczystościami stałymi i płynnymi,
•  unikanie sytuacji ryzykownych w kontaktach z krwią innych osób,
• skrupulatne przestrzeganie zasad zapobiegania zakażeniom w placówkach systemu ochrony zdrowia oraz w innych miejscach, gdzie może dochodzić do naruszenia ciągłości skóry (np. studia tatuażu, salony kosmetyczne, salony fryzjerskie i barberskie).
Najskuteczniejszą formą profilaktyki jest szczepienie na WZW typu A i B.

JAK ŻYĆ Z WZW?

Kluczowe w leczeniu WZW są wczesna diagnoza oraz  szybkie wdrożenie odpowiedniego leczenia i zminimalizowanie ryzyka wystąpienia niebezpiecznych dla zdrowia i życia powikłań.
Nieleczone wirusowe zapalenie wątroby prowadzi do ciężkich powikłań, jednak po wdrożeniu skutecznego leczenia oraz dzięki przestrzeganiu profilaktyki rozprzestrzeniania się choroby można z nim żyć pełnią życia.